Podstawową rolę Planu Ogólnego Gminy, można opisać w kilku punktach.
- POG określa ogólne warunki zagospodarowania przestrzennego danej gminy.
- Plany miejscowe tworzone po wejściu w życie POG muszą być zgodne z jego ustaleniami.
- W POG wyznacza się cztery rodzaje warstw tematycznych: Strefy planistyczne, Obszar uzupełnienia zabudowy (nieobowiązkowo), Obszary zabudowy śródmiejskiej (nieobowiązkowo), Gminne standardy dostępności infrastruktury społecznej (nieobowiązkowo)
- Jednym z warunków wydania decyzji o warunkach zabudowy (WZ) jest położenie nieruchomości w granicach Obszaru Uzupełnienia Zabudowy.
- POG jest realizowany wyłącznie w postaci cyfrowych danych przestrzennych. Oznacza to, że nie posiada załącznika kartograficznego – mapy oraz części opisowej.
Strefy planistyczne
Obszar całej gminy podzielony jest na stref planistycznych – obszary o odrębnych ustaleniach w zakresie planowania przestrzennego.

Dla strefy określa się następujące właściwości.
Nazwa strefy
Określa w sposób ogólny charakter zagospodarowania przestrzennego strefy.

Profil podstawy oraz dodatkowy
Profile określają funkcje, które mogą być realizowane w danej strefie. Plan miejscowy oraz decyzja o warunkach zabudowy muszą być zgodne z tymi ustaleniami. Funkcje opisane w profilu podstawowym i dodatkowym mają taką samą rangę, różni je jedynie fakt, że funkcje w profilu podstawowym określone są domyślnie dla danego rodzaju strefy, z kolei funkcje w profilu dodatkowym mogą być wybrane z określonego zestawu dopuszczonych dla strefy.
Parametry strefy
W zależności od rodzaju strefy, dla działki znajdującej się w jej zasięgu można lub trzeba określić się następujące parametry zabudowy.
Maksymalna intensywność zabudowy
Jest to stosunek sumy powierzchni wszystkich kondygnacji budynków do powierzchni działki budowlanej.

Maksymalny udział powierzchni zabudowy w działce
Określa procent, jaki może zajmować zabudowa w granicach danej działki.

Maksymalna wysokość zabudowy
Określa wysokość, jaką może osiągnąć najwyższy element budowli, licząc od powierzchni gruntu.

Minimalny udział powierzchni biologicznie czynnej
Określa, jaki procent działki musi pozostać poza zabudową i utwardzonymi powierzchniami (np. kostka brukowa).

Obszar uzupełnienia zabudowy – OUZ (nieobowiązkowo)
Podstawową rolę Obszaru Uzupełnienia Zabudowy, można opisać w kilku punktach.
- Nie obejmuje całej gminy.
- Występuje w rozdzielonych od siebie częściach – każda ma odrębny identyfikator.
- Podstawowym warunkiem wyznaczenia OUZ jest występowanie co najmniej 5 budynków (o funkcjach: przemysłowej, handlowo-usługowej, biurowej, szpitali i inne budynki opieki zdrowotnej, oświaty, nauki i kultury oraz budynki sportowe, niemieszkalnej, mieszkalnej), oddalonych od siebie nie więcej niż 100 m. Oznacza to, że jeśli w danej lokalizacji nie istnieje takie zgrupowanie, nie można utworzyć OUZ w tym miejscu. Uwzględniając przesłanki ustawowe organ może rozszerzyć obszar OUZ. Jednak w bardzo niewielkim stopniu i o ściśle określoną powierzchnię (której limit wynika z rozporządzenia i jest określany łącznie dla całej gminy).
- Nie może występować na gruntach klas I-III oddalonych od pasa drogi publicznej ponad 50 m.
- W przypadku braku planu miejscowego, położenie nieruchomości w granicach OUZ jest jednym z warunków wydania dla danej nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy.
- Nie zawiera żadnych dodatkowych ustaleń.

Obszary zabudowy śródmiejskiej – OZŚ (nieobowiązkowo)

OZŚ może występować wyłącznie na obszarze miasta. W granicach OZŚ dopuszcza się zwiększenie gęstości zabudowy mieszkaniowej i usługowej poprzez ograniczenie wskaźnika powierzchni biologicznie czynnej.
Gminne standardy dostępności infrastruktury społecznej (nieobowiązkowo)
Gminne standardy dostępności infrastruktury społecznej obejmują zasady zapewnienia dostępu do następujących obiektów infrastruktury społecznej: szkoły podstawowej oraz obszarów zieleni publicznej.